Łączna liczba wyświetleń

wtorek, 14 lutego 2012

Rozdział 7


{Sanny}
Następnego dnia obudziłam się dość późno, prawdopodobnie to przez wczorajsze wydarzenia. Nadmiar emocji. Umyłam się, uczesałam, ubrałam. Potem zjadłam szybkie śniadanie i przystąpiłam do działania. Przemknęłam przez ogród do domku na drzewie. Spojrzałam na zegarek – była dokładnie 10.45 i rodzice mieli aktualnie wizytę u mechanika, gdyż wczoraj jak powiedziała mama ‘ wracali dość późno do domu i murek w nich uderzył’ co w tłumaczeniu oznaczało, iż to oni nie trafili w bramę i uderzyli w owy murek. Nie pytajcie dlaczego. W każdym razie mieli wrócić około 11.00 i na to właśnie czekałam wtedy, siedząc sobie i wymachując radośnie nogami, które swobodnie zwisały z podłogi domku. W jednej bowiem ścianie było wyjście na taki jakby ‘taras’, gdzie ja właśnie byłam. Koło bramy ujrzałam Emmę, uśmiechnęłam się do niej a ona do mnie. Po około 10 minutach usłyszałam przeciągły gwizd przyjaciółki oznaczający przyjazd rodziców. ‘No, czas się zabrać do działania’ pomyślałam. Zaczęłam sobie wolno spacerować wzdłuż krawędzi tarasu domku. Od ziemi dzieliło go niewiele metrów. Mama wysiadła z samochodu chcąc otworzyć bramę. Emma się z nią przywitała a następnie zamachała do mnie na co ja się gwałtownie odwróciłam i widząc śmiejącą się mamę ucieszyłam się tak bardzo, że nie zauważyłam końca podłogi. Poślizgnęłam się i zaczęłam spadać, i spadać…. Aby wylądować w ciepłych ramionach Liam’a.
- Bałaś się? Czyżbyś nam nie ufała, że wszystko wykonamy zgodnie z planem? – spytał szczerzący się Harry, stojący obok niego.
- Jasne, że wam ufałam. Przecież wszystko dokładnie ustaliliśmy, a wy staliście tu już od jakichś 15 minut, nie?
- No ba, że tak. Nie pozwoliłbym aby mojemu misiowi coś się stało – powiedział Liam i dał m całusa.
- Huh, jak cholernie romantycznie – spojrzał na nas z ukosa Hazza.
Będąc ciągle w ramionach mojego chłopaka (tak, tak, chodzimy ze sobą) spojrzałam na przerażone twarze mamy i taty. Liam już, już zamierzał mnie postawić na ziemi, ale stojący obok nas loczek rzekł:
- Nie, nie. Lepiej zanieś ją pod ich nogi, będzie wyglądało bardziej bohatersko!
- Serio stary myślisz, że ona jest taka lekka? – spojrzał z uśmiechem na mnie.
- Dzięki za komplement – odparłam sarkastycznie.
- Przecież żartuje. Mógłbym cię zanieść ‘na koniec świata i jeszcze dalej’! – zacytował swojego ulubionego bohatera z Toy Story – Buzz’a Astrala.
Tak więc na ziemi znalazłam się dopiero gdy doszliśmy pod samochód moich rodziców. Mama natychmiast złapała mnie w ramiona:
- Och, kochanie, nic ci się nie stało?! Tak mnie przestraszyłaś, spadłaś! Mogłaś się zabić!  - Oczywiście było to bardzo przesadzone, bo domek znajdował się blisko ziemi.
- Tak, echem…. Dziękujemy ci chłopcze za pomoc. – Tata wyciągnął rękę w kierunku Liam’a. Jak na razie dobrze szło. – Tak właściwie co ty tam robiłeś? Szpiegowałeś ją? – Zaraz jednak przeszedł do ataku.
- Nie, proszę Pana. Próbowałem przeprosić za to co się wydarzyło podczas imprezy, ale ona nie chciała mnie słuchać, ponieważ Państwo zakazali jej się ze mną spotykać.
- A ja bardzo przestrzegam zasad – dodałam.
- Nagle Sanny się odwróciła ucieszona na Wasz widok i wtedy nieopatrznie poślizgnęła się a ja ją złapałem. Resztę już Państwo widzieli. Chciałem również bardzo przeprosić Państwa za szkody wyrządzone podczas tej imprezy. Była to moja wina, ja byłem z nią wtedy odpowiedzialny. Przyszedłem prosić o wybaczenie oraz o pozwolenie zabrania Państwa córki oraz jej przyjaciółki na bezpieczny spacer po plaży. 
Spojrzałam na niego dumnie – bardzo ładnie wyrecytował mowę, którą mu wszyscy razem wymyśliliśmy. Taaak, a co do tej kolacji… Wczoraj Emma i Lou pomogli mu to zorganizować. Siedzieliśmy z Liam’em aż do północy. Śmialiśmy się, żartowaliśmy, jedliśmy a nawet śpiewaliśmy. Oczywiście wytłumaczyliśmy też sobie wszystko i…. no i od tego czasu tak jakby jesteśmy razem. Potem przez całą godzinę (była już chyba 1 w nocy) opowiadałam mojej najlepszej kumpeli dokładnie całą naszą randkę i przy okazji ona przebaczyła mi to, że tak na nią naskoczyłam. Ogólnie wszystko ułożyło się zaskakująco dobrze. Mam naprawdę wspaniałych przyjaciół.
- No cóż…. Myślę, że możemy się zgodzić abyście razem wychodzili ale tylko w bezpieczne miejsca i dziewczynki mają być w domu przed zmrokiem – zadecydowała mama a tata jej przytaknął.
- Dziękuję bardzo i jeszcze raz przepraszam za wszystkie kłopoty – uśmiechnął się chłopak. Ja i Em z wdzięczności rzuciłyśmy się na ich szyje i uściskałyśmy, a Styles, które ciągle tylko stał i potakiwał… On tylko wyszczerzył te swoje zęby i potakiwał dalej. Jak tylko rodzice wjechali do garażu Liam porwał mnie za rękę i udaliśmy się w kierunku plaży. Tak samo zrobił Haz z Emmą. Szczerze mówiąc to ja dalej jakoś nie widziałam sensu tego ich związku, ale skoro obydwoje byli szczęśliwi….
Na miejscu czekała już reszta – Zayn z Niall’em coś tam zajadali, Stacy z Carol oglądały czasopisma a Louis z niecierpliwością tupał nogą. Jak tylko go zobaczyłam podbiegłam do niego i przytuliłam dziękując za całą pomoc. On bardzo się ucieszył na mój widok - że rodzice pozwolili mi się ruszyć z domu. Dziewczyny też były mega happy, iż możemy się znowu razem spotykać, tak że wszystkie w czwórkę odtańczyłyśmy jakiś dziki taniec szczęścia ( pomińmy fakt, że pół plaży patrzyło się na nas jak na wariatki). Zaczęła się zabawa. Chlapaliśmy się w wodzie i pluskaliśmy przez dobrą godzinę. Pogoda bardzo na dopisywała – słońce świeciło wysoko a na niebie nie było żadnych chmur. Emma ze swoimi złocistymi lokami po wyjściu z wody wyglądała jak jakaś grecka bogini, nie dziwię się, że Harry był w nią wpatrzony jak w obrazek. Zresztą nie tylko on. Pojawił się dawno nie wspomniany Pan Sraczka (nie żeby mi go brakowało czy coś), ale tym razem był sam. Podszedł do Em, zaczęli gadać i się śmiać. Wyszłam akurat z wody i skierowałam się do leżącego na ręczniku Liam’a, a idąc kątem oka spostrzegłam wściekły wzrok Harry’ego skierowany na kolegę jego dziewczyny. Usiadłam obok mojego chłopaka i zaczęłam:
- Hej, Liam, patrz jak loczek zazdrośnie patrzy na swoją dziewczynę… A ja myślałam, że on tak wyrywa każdą laskę, a Emmą się po prostu bawi….
- Harry? – spytał zdziwiony Liam. – Nie, on taki nie jest. Jak już ma kogoś to na poważnie. Po ostatnim zerwaniu dochodził do siebie z miesiąc.
- Serio? – teraz to ja byłam zaskoczona. – Zawsze on wydawał mi się taki mały flirciarz…
- Bo po części taki jest, ale nigdy żadnej laski nie zranił. Dużo dziewczyn na niego leci, ale on utrzymuje jedynie przyjazne stosunki. Tak jakby…. Boi się nowych związków. Teraz jest już dużo lepiej, w ogóle fakt, że jest z Emmą nas wszystkich mocno zaskoczył…
- Właśnie. Dlatego ja uważam, że blefuje.
Liam chciał coś dodać, ale naszą uwagę odwróciło coś innego. Sraczka zaczął się niebezpiecznie zbliżać do mojej przyjaciółki na co Harry patrzył jeszcze ze spokojem. Ale gdy ten objął ją a następnie klepnął w pupę…. Coś nagle w loczku drgnęło…. Ruszył w ich kierunku pewnym krokiem z wyraźnie wściekłą miną. Podszedł do nich odepchnął Sraczkę i powiedział:
- Ej, stary co ty sobie wyobrażasz?
- Coś ci nie pasuje? – ten drugi oddał Harry’emu. Ale nie po to Styles wyrobił sobie te bicepsy i kaloryferek żeby teraz tego nie wykorzystać.
- Tak, owszem. To moja dziewczyna i nie masz prawa jej tak dotykać. – Po czym przywalił z pięści Sraczce w tą jego buźkę. To był dla nas niemały szok. Ja aż się podniosłam z miejsca, chłopcy stali zdziwieni nie wtrącając się w sprawy między przeciwnikami, dziewczyny kurczowo trzymały się siebie nawzajem, a Emma stała osłupiała. Z jednej strony była zszokowana zachowaniem Harry’ego, ponieważ ich związek miał być przecież bez zobowiązań, a z drugiej mile zaskoczona, iż nazwał ją ‘swoją dziewczyną’. Sraczka podniósł się i zaczęli się bić. Tak na poważnie. Tylko że Styles był owładnięty furią i ten drugi nie miał zbyt wielkich szans. Po chwili Louis ich rozdzielił coś tam krzycząc, tak że w końcu Sraczka wściekły odszedł. Wszyscy staliśmy nie wiedząc co zrobić, aż w końcu zaczęliśmy się pytać Hazzy czy wszystko ok. Stwierdził, iż tak, tylko go trochę boli ramię w które oberwał od przeciwnika. Potem zaczęliśmy komentować, nawzajem się przekrzykując,  a tymczasem nikt nie zauważył (oprócz mnie, ha, moja spostrzegawczość nie zna granic) Emmy odciągającej swojego chłopaka na bok.
- Co…. Co to miało być? – spytała żądając wyjaśnień.
- Jak to co, ten frajer obmacywał cię! Miałem tak po prostu stać i patrzeć się jak gdyby nigdy nic? – Harry był oburzony.
- Hej, ale przecież mogę sobie flirtować z kim tylko chce, co nie? Nasz związek jest bez zobowiązań, zapomniałeś?
- Ta, niby tak, ale nie przeginaj może? Poza tym mogłabyś sobie znaleźć kogoś lepszego, a nie tego kolesia w gaciach jakby je sam wysrał.
Nie mogłam powstrzymać się od uśmiechu. Miło, że ktoś podziela moje skromne zdanie. 
Emma przypatrywała mu się przez chwilę z namysłem, po czym rzekła:
- Tu nie chodzi o to, że on wyglądał jak wyglądał, prawda? Ty byłeś…. Zazdrosny? O mnie?
Harry stał zmieszany i aż się zarumienił nieco.
- Trochę…. No dobra, może byłem.  Bo wiesz… Ja cię naprawdę lubię. I troszczę się o ciebie i nie będzie cię tu jakiś debil dotykał nie tam gdzie powinien… Myślę, że chciałbym być z tobą tak wiesz… - Pierwszy raz widziałam jak loczek się jąkał. – Tak bardziej na poważnie niż na niepoważnie… - Emma zaśmiała się z tej  nieposkładanej wypowiedzi a Hazza stał tylko,  czerwony jak burak. –Dobra, nie ważne, zapomnij. – Machnął ręką i obrócił się, ale ona go zatrzymała.
- Harry… Ja też bym wolała taki prawdziwy związek niż ten teatr co tu odstawiamy. Wiesz, że niby jesteśmy razem a niby nie... – Spojrzała mu w oczy. Wtedy on ją pocałował, a następnie wziął na ręce i wrzucił do wody. No i zaczęło się. Boże, jak ja tego nie cierpię. Jak tylko Harry tak zrobił reszta chłopaków poszła w jego ślady i po chwili wszyscy byliśmy mokrzy, krzycząc i chlapiąc się nawzajem. Nie wiem czemu chłopcy myślą, że to fajne jak laski są całe w wodzie i wtedy włosy kleją nam się do szyi. Fu. Znaczy się, może na przykład taka Emma, która zawsze wygląda jak top modelka, to  lubi, ale ja, która zawsze wygląda jak ogromny ogr, tego nie lubię. Chociaż potem mi się humor poprawił, bo Liam stwierdził, że wyglądam bardzo sexy w moim stroju ( co oczywiście było wierutnym kłamstwem, ale to i tak miło z jego strony).
Gdy już skończyliśmy te wodne ‘rozrywki’ usiedliśmy na plaży aby trochę wyschnąć i przy okazji poopalać się. Gadaliśmy cały czas, aż w końcu Niall oznajmił, iż czas na obiad. Wszyscy się z nim zgodziliśmy i udaliśmy się do naszych domów aby coś zjeść. Nadszedł wieczór i jakoś tak każdy gdzieś wybył, a ja zostałam sama. Tak więc przełożyliśmy ognisko na następny dzień. Emma z Harry cieszyli się sobą nawzajem, Stacy i Carol udały się z mamą do miasta, a do Liam’a przyjechał brat i zabrał go na spacer, bo dawno się nie widzieli. Siedząc sobie na leżaku w ogródku rozmyślałam co mogę robić aby zabić nudę, gdy nagle zadzwonił mój telefon. To był Louis. Odebrałam, a on zaproponował mi spacer na plażę. Stwierdziłam, że to będzie nudne, bo przecież cały dzień byliśmy na plaży, ale on powiedział, iż ma dla mnie jakąś niespodziankę. Ponieważ bardzo lubię takie rzeczy, od razu się zgodziłam. Szybko się odświeżyłam i wyruszyłam drogą na plażę. Gdy doszłam Lou już tam czekał. Zaprowadził mnie na molo i wskazał palcem na stojący obok skuter wodny.
- Chyba sobie ze mnie żartujesz, Tomlinson – oceniłam sytuację.
- Chyba jednak nie – odparł z cwaniackim uśmiechem.
 - Mam na to wsiąść?
- Powiem nawet  więcej – jak nie chcesz spaść to musisz się mnie trzymać!
- Serio? – zmrużyłam oczy pod wpływem zachodzącego słońca, które mnie raziło.
- Aha! – odparł i pomógł mi usiąść na tym czymś. Pomyślałam, że to będzie dobra zabawa, nowe doświadczenie. W końcu co mogło się stać?
Założyliśmy kamizelki i ruszyliśmy. Na początku wolno, spokojnie, ale potem zaczęło się. Rozcinaliśmy wodę z niesamowitą prędkością, mknęliśmy jak szaleni. Darłam się wniebogłosy ale głównie dlatego, iż była to naprawdę niezła zabawa. Louis tylko się ze mnie śmiał, ale widać było, że też bawi się nie najgorzej. Nagle, w ułamku sekundy, w chwili gdy akurat woda nie chlapała prosto na mnie, dostrzegłam na plaży zaciekawionych gapiów. Na początku nie wiedziałam o co im chodzi, ale potem to do mnie dotarło: paprazzi. Przez moją głowę przemknęły tysiące fotografii moich z Louisem, plotki, że jesteśmy parą i rozczarowanie w oczach Liam’a – tak się stanie gdy nasze zdjęcia trafią do gazet. Oszołomiona puściłam na chwilę talię chłopaka, ale to wystarczyło by morskie otchłanie porwały mnie w głąb. Wprost z rozpędzonego skutera wpadłam do wody. Niby miałam tą kamizelkę ale byłam tak wystraszona i przemoczona, że nie mogłam się skupić i pomału zaczęłam iść na dno. Oczy się zamykały, widziałam tylko czerń, a umysł powoli opustoszał z jakichkolwiek myśli. Ciemność i pustka…

_________________________________________________________________________________

Taaaak, oto mamy siódemkę. : )
Mam takie pytanko, czy chcielibyście więcej romantycznych sytuacji czy może więcej akcji? :]
Jakoś tak nie wiem co mogę więcej napisać. Rozdział taki dziwny wyszedł, ale niech będzie.
Komentujcie & oceniajcie .

Buziaki
Mika <3



"Actions speak louder tha words."

(Czyny mówią za słowa)


oto nasz Harry, bohater rozdziału:
(mruży oczy jak coś. x) )






7 komentarzy:

  1. no weeź, skończyłaś naprawdę w fajnym momencie!
    Świetny rozdział.. jej, Harry i Emma i moje zapożyczone loki. :D Ale jak bogini nie wyglądam. ;p
    Dawaj szybciej nowy! <33

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. weź się nie odzywaj, piękna, oki? daj mi te lokersy<3

      Usuń
    2. Piękna? taaa, bardzo. Tylko loki są w miarę! W MIARĘ! hahah.;d

      Usuń
  2. nooo nie . Lou jak on mógł.? :P Pewnego dnia Ci chyba krzywdę, zrobię za takie akcje. ale tak to Hazza no no mały zazdrośnik <333

    OdpowiedzUsuń
  3. weź , jak mogłas skończyć w takim momencie !?!
    szybko dodawaj nowy ! i dzieki że dodałaś komentarz u mnie ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. Louis Ty wariacie ; O
    ale rozdział ogółem fajny fajny :)))
    <333
    zapraszam na 4 rozdział iimfreefallin.blogspot.com :)
    + może dziś pojawi się 5 :D
    xxx

    OdpowiedzUsuń